Terug naar de Basis: Trouw
In deze serie nemen we je mee in de ECM basiswaarden. Deel III: Trouw
Ruim veertien jaar woont de familie Kooiman al in Schwerin, Duitsland. In één van de vele Plattenbau-flats die de wijk De Dreesch rijk is. Meer dan vijfuidzend keer is de zon ondergegaan en weer opgekomen tijdens hun verblijf hier. Maar ze gaan de zesduizend daar niet halen, een belangrijke verandering is aanstaande.
Een van de basiswaarden van ECM is trouw. Kerkplanting is werk van de hele lange adem. Het is anders dan een cursus organiseren of een evangelisatiecampagne. Die hebben een kop en een staart. Dat hebben kerken niet. Je begint zonder te weten waar je eindigt, maar dat is iets anders dan doelloos doorzetten. Het eindplaatje is voor velen helder: Een zelfstandige gemeente, geleid door lokale mensen, passend in de context van het land en de streek waar ze is geplant. Trouw is daarin uitermate belangrijk. Want niet alles gaat van een leien dakje. Lees wat Christiaan daar zelf over zegt:
"De Patchworkgemeenschap ontwikkelt zich. Ze groeit en neemt taken en verantwoordelijkheden over. Ze viert en geniet samen. Ze vertelt over Jezus, zingt voor Hem en leert Hem te volgen. Eerlijk, eenvoudig, dagelijks. Luid en lekker chaotisch. We zijn zo dankbaar dat we dit mogen beleven! Tegelijk zijn er veel aanvechtingen. Er zijn conflicten, mensen die tegen ons zijn, en zoveel verzoekingen – vooral op het gebied van relaties, alcohol en drugs. Licht en duisternis, hoogtepunten en ‘ongelukken’ wisselen elkaar af. Dat was altijd al zo, maar nu lijkt het bijzonder intensief te worden. Alsof iemand het geen goed idee vindt dat de gemeente steeds zelfstandiger wordt ... "
Wat is dan het moment om het stokje over te dragen?
"Tegelijk werd het ons steeds duidelijker dat wij als pioniers in de weg staan als we te lang blijven. Een groot deel van het dagelijks werk wordt allang gedaan door mensen die niet in de huidige leiding zitten. En ook het geloof verbreidt en groeit veel sneller wanneer mensen uit de wijk het doorgeven"
Sinds 1904 werken ECM'ers op ons continent en stellen zichzelf die vraag: 'Wanneer is het werk af? Moeten we gaan of toch nog wat langer blijven? Kan ik dit werk nog een stap verder brengen of zijn daar juist anderen voor nodig?' De familie Kooiman weet zich geroepen en bevestigd om het stokje over te dragen en zelf in de plaats Hagenow opnieuw te beginnen. Ze hebben er zin in om te verhuizen, onder de vele bijzondere mensen te gaan wonen die Hagenow rijk is.
In het trouw zijn aan de missie waarvoor God ons heeft geroepen, laten onze zendelingen en ons kantoorteam zien dat de appel niet ver van de boom valt. Onze Vader is ook trouw aan het werk dat Hij is begonnen en zal dat blijven tot de laatste dag, ook in ons persoonlijk leven. Ik heb mij wel eens afgevraagd wat zichtbare vrucht nou met trouw heeft te maken. Op bijgaande foto zie je een klein stukje van de vrucht van Schwerin. Een prachtige doopdienst. Maar niet al onze werkers kunnen dit soort plaatjes schieten. Ook in Schwerin heeft het heel wat jaartjes geduurd.
Als missie hanteren we dit principe: Faithfulness over Fruitfullness. Oftewel: Trouw boven vrucht. De vrucht, daar hebben wij namelijk amper invloed op. Dat is aan Hem. Trouw zijn is voor ons echter een basiswaarde. Ook als je een veelvoud van die vijfduizend nachtjes niet hebt kunnen slapen omdat er iets speelde in het zendingsteam, of in de wijk, of in je gezin, of in je eigen hart. De keuze om de volgende dag weer op te staan en niet het bij(be)ltje erbij neer te gooien heeft alles te maken met trouw.
We zijn er van overtuigd dat ook Hagenow op het netvlies van Vader is, net zoals Schwerin. Het zal anders zijn, misschien moeilijker. Maar we weten dat Hij die het einde van het begin kent, al werkzaam is in de wijk en wij mogen als ECM'ers aansluiten bij waar Hij al bezig is. Zijn trouw zal ook daar de morgen kleuren.