De navelstreng is doorgeknipt, en nu?
Iets beginnen is één ding, weten wanneer je moet stoppen is heel iets anders. Bij het stichten van een kerk is het nog niet zo makkelijk om aan te wijzen wanneer een project nu compleet is of toe aan de volgende fase. Werker en staflid Kees Postma staat op zo'n kruispunt: Moet ik blijven of moet ik gaan?
Vijf jaar terug ontstonden de plannen voor een zogenaamde moeder-dochter gemeentestichtingsproject. De VBG Nehemia Dokkum was de jaren daarvoor gestaag gegroeid en besloot, met algemene stemming, om zich voort te plannen in een nieuwe tweede gemeente in het nabijgelegen Burgum. Kees Postma was destijds voorganger in Dokkum en werd een dag vrijgesteld om het pioniersproject te leiden samen met een kernteam van Dokkumer baptisten en geïnteresseerde mensen uit Burgum.
Fast forward schrijven we nu 2025. Er is, ondanks de pandemie die het begin behoorlijk ingewikkeld maakte, een gemeente ontstaan waar zo'n 110 mensen van jong tot oud inmiddels hun geestelijk thuis vinden. Driemaandelijks treden er mensen toe tot de gemeente en jaarlijks zijn er twee doopdiensten. Daarnaast merken we dat de organisatie ook telkens volwassener wordt. Het aanstellen van taakgroepleiders, een secretaris/penningmeester en het bemachtigen van de ANBI-status verstevigen de bestuurlijke basis en dagelijkse leiding. Op de dinsdagavonden zijn er bidstonden, Bijbelstudies of huiskringen.
De vraag rijst nu of de pioniersfase erop zit en daarmee ook de houdbaarheidsdatum van de pionier: 'Ik merk dat ik met name gebruikt wordt om nieuwe dingen op te starten of iets uit het slop te trekken, dan ben ik op mijn sterkst. Nu de gemeente op vele gebieden staat en de navelstreng met Dokkum is doorgeknipt ervaar ik dat het tijd is om verder te trekken en de gemeente uit handen te geven. Als oudstenraad hebben we de gemeente ingelicht en we gaan al biddend op zoek naar een goede voorganger die de gemeente weer een stap verder kan brengen.'
ECM Nederland weet uit ervaring dat dit een kritieke fase is in het project. De pionier verlaat zijn geesteskind en trekt verder. Kees is niet bang dat de boel inelkaar stort. 'Ik heb er alles aan gedaan om mensen niet aan mij te binden, maar aan Christus. Hij is het hoofd van de gemeente en dat heb ik nooit willen zijn. Ik zie er naar uit om met mijn gezin naar de gemeente te blijven gaan en hoop, waar mogelijk, de nieuwe voorganger te kunnen dienen met mijn kennis en kunde.'
Kees begeleidt namens ECM Nederland kerkplantingstrajecten binnen Nederland met een iets traditioneler model. 'Ik ben er heilig van overtuigd dat de kerk Gods plan A is om mensen tot zichzelf te trekken, toe te rusten en er weer op uit te zenden.'
Nieuwsgierig geworden naar gemeentestichting? Neem dan eens contact met ons op en we drinken graag een kop koffie om kennis met je te maken.