“Iemand moet de draak doden!” – lees hoe Eline het Evangelie met kinderen deelt
Een kamp vol ridders, prinsessen, spelletjes en verhalen – maar vooral een week waarin geloof, vriendschap en plezier samenkwamen.
"Het is alweer even geleden dat ik, Eline, terugkwam van het Jungscharzeltlager in Sulzberg, maar de herinneringen zijn nog springlevend. Graag neem ik jullie mee naar een paar hoogtepunten van deze bijzondere week".
Een middeleeuws thema
Bij aankomst werden de kinderen verwelkomd door ons, de leiding, in kostuums van ridders, prinsessen en draken. Het thema van dit jaar was namelijk: “Iemand moet de draak doden!” De kinderen mochten ook verkleed komen en het kampterrein leek daardoor meteen op een sprookjesachtig middeleeuws dorp.
Bijbelverhalen tot leven gebracht
Elke ochtend stond er een Bijbelverhaal centraal. Eén keer speelde ik samen met anderen het verhaal van Simeon en Hanna na: zonder woorden, maar met veel expressie. Het moment waarop zij eindelijk baby Jezus in hun armen kregen, maakte indruk. Later kroop ik in de huid van een arme vrouw uit Jericho. Vanuit mijn perspectief vertelden we het verhaal van Zacheüs. Eerst mijn teleurstelling dat Jezus niet bij mij kwam eten, daarna de verbazing dat Zacheüs alles wat hij gestolen had, viervoudig terugbetaalde. Zo kwamen de verhalen voor de kinderen heel dichtbij.
Spelen, knutselen en plezier
Natuurlijk was er ook volop tijd voor spel en creativiteit. Met 35 kilo klei maakten de kinderen de mooiste figuren en serviesstukken. Het bakken deden we in het kampvuur – en dat ging verrassend vaak goed! Daarnaast waren er middeleeuwse spelletjes en sportactiviteiten die zorgden voor veel plezier en saamhorigheid.
Regen? Geen probleem!
Hoewel het weer niet altijd meewerkte, liet niemand zich uit het veld slaan. Onder de grote tent konden we eten, zingen en de verhalen blijven vertellen. De regen kon de sfeer niet verpesten; het programma liep gewoon door. Een van de hoogtepunten was de speurtocht in Sulzberg. Verkleed trokken we door het dorp, wat veel bekijks trok. Dit was precies de bedoeling, want zo konden we de inwoners uitnodigen voor het afscheidsfeest. En ja, een aantal dorpsbewoners kwam daadwerkelijk langs!
Het kampvuurmoment
Op de laatste avond stonden we stil bij de kern van ons thema: Jezus die de draak, de duivel, verslaat door zijn dood en opstanding. Rond het kampvuur mocht ik mijn persoonlijke getuigenis delen. Ik vertelde hoe ik een tijdlang somber was en leugens geloofde, en hoe Jezus mij daarvan heeft bevrijd. Dat moment voelde heel waardevol: wie door Jezus vrijgemaakt is, ís werkelijk vrij.
Een dankbare terugblik
Wat dit kamp zo bijzonder maakte, was de combinatie van geloof, creativiteit, spel en vriendschap. Hoewel ik vooraf maar weinig leiding kende, voelde ik me meteen welkom. Iedereen was vriendelijk, betrokken en oprecht. Het was prachtig om te zien hoe Gods Woord, gebed en getuigenissen een centrale plaats kregen naast alle activiteiten. Ik kijk met veel dankbaarheid terug op deze week. Het was een kamp om nooit te vergeten – en als het even kan, ga ik volgend jaar weer mee!
Klaas en Eline Rozema werken namens ECM Nederland in Oostenrijk. Wil je hen werk met een gift ondersteunen? Druk dan op de knop hieronder